Kinder-NDE’s

Definitie

Een Nabij-de-Dood-Ervaring (NDE) is een herinnering aan een geheel van indrukken tijdens een bijzondere bewustzijnstoestand. Deze toestand treedt veelal op bij een periode van klinisch-dood zijn, ernstige ziekte en/of een andere kritieke toestand1. Veel NDE-ers ervaren onvoorwaardelijke liefde.

Een uitgebreidere definitie en meer over de indrukken en kenmerken die voor kunnen komen bij volwassenen vind je onder kenmerken bij volwassenen. Deze komen in grote lijnen overeen met die van kinderen.

De vroegere benaming, ook wel een kinder-Bijna-Dood-Ervaring (kinder-BDE), heeft bij velen steeds minder de voorkeur2.

Het belang van (h)erkenning

Het contrast van de ervaring met onze normale wereld kan zowel voor kinderen als volwassenen zo overweldigend zijn, dat in veel gevallen gesproken kan worden van een spiritueel trauma. Na een NDE is men vaak ook veranderd; Men kan moeite hebben om aansluiting te vinden.

Het (h)erkenning van de (negatieve) impact na een baby- en kinder-NDE is de eerste stap tot hulpverlening om medische, psychologische en sociale problemen in het verdere leven te kunnen ondervangen. Die eerste stap kan iedereen! (als leerkracht, klasgenoot, arts, ouder, broer, zus, etc.).

Wat een kinder-NDE anders maakt

Lees hier over wat een kinder-NDE anders maakt en/of ingrijpender dan een NDE bij volwassenen.

Waaraan herken je een kind dat een NDE gehad heeft?

Veel voorkomende kenmerken zijn met name:

  • Een verruimd bewustzijn
    Deze kinderen zijn veelal de tijd vóór, doordat ze met hun verruimde bewustzijn van de NDE ”overzichtelijk” en “intuïtief” kunnen denken.
  • Rechtvaardig
    Ze hebben een intens rechtvaardigheidsgevoel en kunnen daarmee in de communicatie vaak dóór-vragen, om dit rechtvaardigheidsgevoel bevestigd te krijgen.
  • Het zijn wereldverbeteraars op zeer jonge leeftijd.
  • Bedoelingen ervaren, betekenisvolheid
    Al op jonge kinderleeftijd het gevoel van een ‘missie’ in hun leven ervaren, want ‘anders waren ze toch echt al dood gegaan‘, is hun recht van spreken (zie eerste hulp bij een NDE(?)).
  • Afwijkende waarden
    De referentiekaders van de maatschappij en cultuur waar ze in opgroeien, kunnen verwarring veroorzaken. Het feit dat je weer leeft is het belangrijkst. Scholing kan hun daardoor erg frustreren.
  • Meer volwassen
    Vaak gaat het niet om de ‘ik” beleving, de NDE heeft hun volwassen gemaakt in een kinderlichaam.
  • Heimwee
    Bijna alle NDE-ers, zowel oud als jong, hebben een vorm van heimwee naar dat moment in de NDE waar er onvoorwaardelijke liefde en verbinding was met het ‘Licht’ of ‘Goddelijke’.
    Dat kan op ieder moment weer spontaan en heftig opkomen bij bijvoorbeeld plekken in de natuur, muziekfragmenten of welke zintuigelijke ervaring dan ook. En staat volkomen los van het onder de negatieve effecten beschreven suïcidaal gedrag; Want iedere NDE-er heeft (on)bewust gekozen om weer te LEVEN, inclusief deze ervaring.
  • Geen aansluiting
    Ze ervaren vaak geen aansluiting bij de omgeving doordat de NDE veelal geen plek kan krijgen en/of door de afwijkende waarden. Ze hebben de behoefte hun ervaring in het leven te integreren om voor zichzelf tot kwaliteit van leven te komen (met de ervaring).
  • Kwetsbaar
    De NDE-er leeft als ware in twee realiteiten. Geïntegreerd geeft dat veel kracht en wijsheid. Bij een voor twee partijen, niet bewijsbare discussie: bv. “Het is zo, omdat ik het zo ervaren heb” tegen “het is een leugen, omdat het niet Kan”.) dan is de NDE-er letterlijk, het kind van de rekening.
  • Negatieve effecten (bij blijvende verwerkingsproblemen)
    Bij een blijvend gebrek aan integratie van die diepe en bij blijvende ervaring, kan die genoemde kwetsbaarheid omslaan in uitputting.
    Het is dan als het ware dat jouw ‘missie’ continu afgewezen wordt als: vreemd, abnormaal of ‘gek’ of …
    Dan kan je ofwel jezelf verder stil houden(!) en proberen te overleven in die twee gevoelswerelden, ofwel je missie blijven uitdragen, met alle oordelen/veroordelingen uit je omgeving.
    Dat zet daarmee de deur open voor apathie naar het Leven en Werk. Dat kan overgaan in depressieverschijnselen of roekeloos gedrag met zelfs inbegrip van misbruik van alcohol, seks, drugs, medicijnen of tot suïcidaal gedrag.
    Daarmee is niet de NDE, maar het trauma van Ná de NDE de oorzaak, dát verdient therapie en zorg!

Een andere beleving bij ‘terugkomst’

Na een trauma, reageert de omgeving van de NDE-er vaak nog vanuit de ‘shock’ van de levensbedreigende situatie. Dit terwijl dat op dat moment voor de ervaarder heel anders kan zijn. Er wordt dan vaak niet begrepen waarom de NDE-er er bijvoorbeeld geen zorgen over heeft, of er zo laconiek over praat of boos is om in het (beschadigde) lichaam teruggehaald te zijn.

Het belang van inzicht en integratie3

Een NDE is géén aandoening die in de DSM thuishoort en met alle middelen, medicatie en therapie ‘bestreden’ moet worden4 5.
Het is een ervaring die inzicht en integratie nodig heeft om zo de negatieve na-effecten te voorkomen dan wel ervan te herstellen.

Een NDE is géén aandoening die in de DSM thuishoort

Voor de traumatiek, voorafgaande en volgend op de NDE, kan wel trauma-hulp nodig zijn [*2 *3].

Bronnen

• Met name het boek “Kinderen Van Het Nieuwe Millennium” waarin auteur Dr. P.M.H. Atwater L.H.D. zich heeft toegewijd aan wetenschappelijk onderzoek tot de kenmerken, gevolgen en effecten rondom kinder-NDE’s.
• Ervaringsdeskundige hulpverleners waaronder Sabine van den Bulk en Henk Mul.

Kenmerken bij volwassenen

De kenmerken van de NDE zelf zijn voor baby’s en kinderen in grote lijnen hetzelfde zoals bij volwassenen: De kenmerken van een NDE bij volwassenen.

In wat een kinder-NDE anders maakt is beschreven hoe anders de uitwerking ervan kan zijn voor de baby’s en kinderen.

Voetnoten

  1. Een NDE kan ook voorkomen bij hoge stress of diepe meditatie, of zelfs heel spontaan zonder enige aanleiding. ↩︎
  2. Een nieuwe medische benaming is ook wel een Recalled Experience of Death (RED), vertaald: Een herinnerde ervaring van de dood. Bron: Dr. Sam Parnia, 2024, Rethinking Death: Exploring What Happens When We Die, Yutube: https://www.youtube.com/watch?v=_18UdG4STHA ↩︎
  3. Integratie wil zeggen dat de ervaring een plek vindt/krijgt tot leven en werken mét die ervaring. Dit werkt helend en beschermend. ↩︎
  4. Voor een algemene basis integratie, wordt verwezen naar hulp en ondersteuning. ↩︎
  5. De DSM-5 is hét standaard diagnostisch en statistisch handboek van psychologische stoornissen, dat in de gezondheidszorg bepalend is. Deskundigen zeggen hierover vaak zelf al dat: “Vrijwel normaal gedrag, steeds meer een label opgeplakt krijgt en met medicijnen worden behandeld.”  ↩︎