Engelenmeisje Pip
Er leeft een engelenmeisje in engelenland, haar naam is Pip.
En ze is op zoek naar het “ongekende geluk”.
In engelenland kon ze het nergens vinden.
Toch was het daar hartstikke mooi en veilig.
Zulke mooie vlinders en bloemen,
Je hoort vleugeltjes van engelenkinderen zoemen.
Moederengel is overal.
Vanuit haar hart stroomt licht.
Het lijkt wel een waterval.
Maar dan heel zacht.
Er is een gevoel alsof ze altijd,
in liefde op je wacht.
En de andere engeltjes,
Die spelen heel erg graag
Ze willen rollebollen
Toch hebben ze een vraag
“Het ongekend geluk?”
Wat heeft die PIP toch?
Engelenland is toch fijn?
Ja, de andere engelen willen echt in engelenland zijn.
Engelenland en de wereld
In engelenland kon PIP het ongekende geluk nergens vinden.
Toch was het daar erg mooi. PIP werd zelfs verdrietig, er moet toch meer zijn dan dit, alsmaar te leven in zo’n land als dit? Het was er niet spannend meer, er viel niets meer te leren.
Moederengel zag dit allemaal aan. Moederengel zag alles en zo dit ook. “Dat engeltje en het ongekende geluk” dacht ze, die zou wel eens naar de mensenwereld af kunnen dalen om te onderzoeken wat daar aan ongekend geluk zou kunnen zijn.
Maar …….er zijn engelen die in hun binnenste wat missen.
Moederengel riep PIP bij zich. Ze weet veel over andere werelden, zo ook de mensenwereld en de aardbol.” Wat wil je me vertellen PIP?” vroeg ze. Hortend en stotend kwam het verhaal eruit bij PIP, dat ze zich ongelukkig voelde en dat ze de vraag had of het ongekende geluk te vinden is.
De wijze moederengel, vertelde verder niets meer over het ongekende geluk, maar ze gaf PIP de opdracht om naar de mensenwereld af te dalen.
Ze dacht bij zichzelf, dat PIP een heel goed engeltje is om verder te groeien in de mensenwereld. En natuurlijk, ze mag terug naar engelenland.
Ze kan van de mensenwereld wat leren en de mensen in de wereld van haar, dus dat is erg goed, omdat het ongekende geluk dan wat dichterbij kan komen.
De engelen en de mensen en ook de dieren en de natuur mochten dat ontdekken en ervaren.
Om wat meer inzicht in zichzelf te ervaren sprak PIP af om een toverformule te bedenken, want het was toch wel spannend om naar de mensenwereld toe te gaan.
Die toverformule werd omgetoverd tot een toverspreuk waarbij PIP wist wat ze aan iedereen had en contact kon krijgen met moederengel.
Die toverspreuk was: “Sagmahoi”.
Ze begreep hem niet helemaal, die toverspreuk, maar in haar hart werd ze vrolijk en kreeg ze zin om te dansen en een beetje raar en gek te doen.
De Schepper had PIP ingefluisterd dat deze toverspreuk een goede afgeleide is van “zeg ‘ns hoi”’ tegen elkaar .Daar word je vreugdevoller van en voor kinderen betekent het dat iets heel fijn kan zijn. En voor de mensen is het een begroetingswoord.
De voorbereiding naar de mensenwereld
Voordat PIP naar de mensenwereld ging waren er een aantal zaken die doorgenomen moesten worden in engelenland. Moederengel gaf les in hoe mensen eruit zien en wat voor soort dieren ze tegen kon komen.
Want PIP had nog niet eerder mens of dier gezien. En als je met ze in contact wou komen moest je in ieder geval weten hoe ze eruit zien, maar ook wat voor gedrag ze hebben en hoe ze communiceren met elkaar.
En weet je? PIP kreeg er niet genoeg van. Wat een boeiende personen, wezens of hoe moest je dit zeggen?
Heel anders dan engelen en het engelenleven.
Hoe was de natuur dan?
Er is water, in rivieren, meren, de zee, uit de kraan en zelfs in flessen. Water is heel belangrijk op de wereld.
En als je goed proeft smaakt het ook nog verschillend.
In flessen en glazen zit ook ander soort water, drank noemen ze dat met verschillende kleuren en smaakjes.
Er zit zelfs wat drank tussen waar mensen raar van worden, anders dan ze eigenlijk echt zijn.
Op een bepaalde manier voelen mensen zich dan goed, zoiets, anders dan “’Sagmahoi”’, heel anders, maar het schijnt zeer aantrekkelijk te zijn, ook al blijkt dat je van die drank ook zo raar kan worden dat je moet overgeven.
Maar ook dat vinden de mensen op de mensenwereld niet erg, want voor een periode hebben ze dan een goed gevoel en dat willen ze dan meer. Zich “goed” voelen.
Het engeltje PIP werd erg nieuwsgierig………toverdrank misschien?
Moederengel ging verder met uitleg over de natuur.
Er zijn allerlei soorten bomen en gras en wegen van steen, van zand en ook daar ligt nogal eens water op. Dat komt dan zomaar uit de lucht. In harde of zachte soort van spikkels in de kleuren wit of doorzichtig.
Door de witte spikkels kon de natuur er helemaal anders uit gaan zien, maar dan was het ook koud en niet warm. Iets wat de engelen aan hun lichaam zouden gaan voelen, dat verschil.
“’Sagmahoi,” riep PIP ,dat moet heel bijzonder zijn.
Moederengel gaf extra veel aandacht aan de bloemen die er op de aarde bloeien. Want ze zei dat dit voor een engel een manier is om zich engelenland te herinneren.
De veranderingen van de kleuren in de natuur zouden dat ook doen. De veranderingen van de kleuren in de natuur hebben ook te maken met de kou en de warmte. De bomen en de bladeren, het gras en de bloemen en dieren veranderen met de kou en de warmte mee.
PIP moest hier niet van schrikken, ze zou hier niet van veranderen, maar misschien wel heel veel “Sagmahoi” ervaren.
Moederengel was weer een beetje afgedwaald, want ze wou het over het belang van de bloemen hebben. Ze voelde ook veel “Sagmahoi” van binnen en ging dan veel praten, ze voelde zich ook verantwoordelijk.
De mensenwereld is ook heel anders dan de engelenwereld.
Maar de bloemen, en de mensenkinderen, daar zou PIP goed mee overweg kunnen, als ze eenmaal gewend was.
Moederengel begon verder te vertellen. De bloemen op de mensen wereld hebben vele kleuren zoals engelenland ook heeft. Ze moesten mensen, zeker de kleine mensjes die kinderen worden genoemd, niet verwarren met de bloemen, want de kleine mensjes hebben gekleurde kleding aan. Ze mocht deze kleine mensjes ook zeker niet teveel gaan plagen als ze gewend was op de mensenwereld.
De grote mensen mocht PIP soms wel een beetje plagen. Als ze hen maar geen pijn deed.
Moederengel werd even streng, ze zei:’’Pas op dat je niet zelf geplaagd wordt. Het plagen is niet erg maar als de mensen zelf niet goed in hun “sagmahoi” zijn……… dan kun je het behoorlijk zwaar te verduren krijgen. Zelfs zo erg dat je helemaal in de war raakt en op een gegeven moment engelenland niet meer kunt herinneren.”’
Die lieve PIP was onder de indruk. Hoe is dat nu met dieren? Vroeg PIP. Die moet je zelf ontdekken gaf moederfee door. Ontdek hoe ze zijn met hun scherpe tanden en grote vleugels die ze soms nodig hebben om zichzelf te beschermen, weg rennen en weg vliegen.
Dat komt ook doordat de mensen niet altijd in hun ‘’sagmahoi’’ zitten en dan dingen doen die niet mooi zijn, ook naar elkaar en naar de natuur niet. Dan raken dieren ook verward en weten niet goed meer wat ze doen.
Moederengel, gaf door ,dat de meeste dieren heel erg fijn zijn en graag helpen. Let op de ogen van de dieren en hun vacht en geef de toverspreuk aan ze door, dan weten ze wie je bent en als ze dat niet weten dan kun je ze dat vertellen.
Wat moest PIP nog meer weten?
Ja, de voertuigen op de mensenwereld.
Moederengel schudde haar hoofd, ze gaf aan PIP door dat de voertuigen exemplaren zijn waar de mensen zich op voort bewegen om van hier naar daar te komen, ze begreep zelf niet goed waarom. Ze had zelf prachtige vleugels.
Voor PIP kon dit wel eens zeer intensief zijn omdat deze voertuigen ook nog eens vele verschillende kleuren hebben, verschillende geluiden maken en ook wat betreft vormen er erg anders uit zien.
PIP kon door deze voertuigen geplet worden en dat zou zeker niet fijn zijn. Verder gaf moederengel door ,dat er ook erg fijne dingen door de mensen zelf gemaakt worden,wij engelen hebben ze niet nodig.
Wat voor ongekend geluk gaat pip vinden?
Er is zeer veel geluid op de mensenwereld, maar zeer boeiend en vaak ook mooi. Dan noemen de mensen het muziek.
Je moet goed opletten bij geluid in verband met het ongekende geluk waar jij naar op zoek bent.
De mensen doen dan wat de engelen ook vaak doen als ze zich goed voelen.
“’Dat heeft dan vast te maken met ‘’ Sagmahoi’’ en de harten van iedereen en dat is wat de engelen opmerken!.” zegt PIP Moederengel moest glimlachen, ze voelde haar eigen hart ook.
Als PIP hier wat mee kon doen zou dat het ongekende geluk voor de gehele werelden die er zijn bevorderen. En de harten elkaar met elkaar gaan verbinden.
Want dieren en mensen hebben allemaal een hart en de harten kloppen allemaal.
Bovendien heeft het hart van de aarde het ook heel moeilijk.
Mensen zijn vergetend at ze bij de aarde horen. Waardoor de bomen, bloemen, water, gras en alles wat de aardewereld juist zo graag aan de mensen en de dieren geeft, het zwaar te verduren heeft.
PIP keek moederengel aan:Moet ik er dan daar wel naar toe voor het ‘’ongekende geluk’’? Wij hebben ook harten en die kloppen goed, gaf moederfee zeer beslist aan.
Ergens moet er geklopt worden, de vlinders van de aardewereld engelenland binnen vliegen, geven het telkens aan mij door.
Pip ontmoet vlinders
Vlinder kun je me zeggen wat je wilt?
Vlinder je plannen met PIP, ze zijn helemaal Hip.
Vlinders overal vandaan
Ja, de vlinders vliegen op en aan
Vanaf de zee, zo langs de maan
De krachten van de regenboog
Het licht geeft ze de “ vlieg omhoog”
Maar ook de “vlieg omlaag”
Is in opdracht van de moederengel geen plaag.
De vlinders gingen weer terug naar moederengel om weer opdrachten te ontvangen. Deze opdrachten gaan over de vreugde op deze wereld. Daar moet nog wat meer van komen vindt moederengel. PIP is het daar mee eens.
En dat gebeurde………….
Op een plek in de wereld. De hele wereld kwam dit te weten en de hele wereld werd een met PIP, met alle Liefde en wezens die erop leven.
Heb je vandaag “Sagmahoi” gedacht of een vlinder voorbij zien vliegen? Dan kun je zomaar met je hart PIP hebben ontmoet!
Andere versies
De korte versie van Pip ( Pip in Engelenland ) wordt voorgelezen in deze video collage.