Foto: Henk Mul en Elly vertellen over hun Nabij-de-Dood-ervaring als kind.
De aanleiding: Middeloorontsteking
Elly was bijna 9 jaar toen ze middeloorontsteking kreeg. Ze weet nog dat ze naar het ziekenhuis moest om haar trommelvlies door te laten prikken en dat ze heel ziek was.
Ze had veel pijn, maar was af en toe ook helemaal van de wereld. Dat doorprikken van dat trommelvlies had helemaal geen effect. Twee dagen later raakte ze totaal bewusteloos en was de paniek heel groot, want ze raakte in een coma. Verder weet ze daar niks meer van. Ze was in het ziekenhuis terecht gekomen en was van de wereld.
Ze kreeg alles mee
Totdat op een moment daarbinnen waar ze in een kamertje alleen lag en de kno-arts een gesprek had met haar ouders in dezelfde ruimte. Er werd verteld aan haar ouders dat ze heel ernstig ziek was en dat ze het idee hadden dat ze zou komen te overlijden. Het enige wat ze nog konden doen, was medicijnen geven die alleen nog uitgeprobeerd waren op schapen. Ze vroegen aan de ouders of ze dat als (misschien) redmiddel mochten toepassen. Haar ouders waren heel ontdaan; de arts zei er ook nog bij; Misschien helpt het niet voor haar, maar dan wel voor anderen die dan ook de ziekte kunnen krijgen. Ze weten niet of het ook effect kan hebben op mensen. Haar ouders besloten om de toestemming te geven. Ze merkte dat ze verband om haar hoofd had. Ze begreep het niet zo goed, maar ze zag zichzelf liggen in dat bed met een mits mutsje op (het hoofdverband). Destijds maakten ze gewoon de schedel open zodat de rotzooi eruit kon.
Opgegeven en toen uit het lichaam
Tijdens het moment dat ze hoorde dat ze opgegeven was, kreeg ze een paniekgevoel, omdat ze niet bekend kon maken dat ze het gesprek kon volgen. Ze had het gevoel levend begraven te worden. Ze had de beleving van “ik ga”. Dat gaan was het omhoog gaan naar heel veel licht, een rond gat met heel veel licht en eromheen donker.
Een weide van bloemen met onvoorwaardelijke liefde
Ze had de gewaarwording van een weide vol met bloemen, wijds met een gevoel niet alleen te zijn. Zoals de warme uitstraling van de grote vriendelijke reus (film), een totale onvoorwaardelijk liefde; een warm bad, totaal ontspannen en heerlijk.
Het lichaam had geen rol meer; “Je bent”. Een gevoelservaring.
Ze krijgt er nog kippenvel van.
Terug toen de tranen van de moeder op haar gezicht vielen
Opeens was het gevoel weg, ze lag weer in het bed en is gewoon weer daar. Haar moeder buigt over zich heen. Ze ziet het gezicht van haar moeder en ze ziet zichzelf daar liggen, helemaal terug in haar lichaam; de tranen van haar moeder vallen op haar; dat was het moment dat ze terugkwam. Haar moeder was zo intens verdrietig; ze was aan het afscheid nemen.
Elly had het heel erg met haar moeder te doen, niet met zichzelf.
Latere leven
Henk en Elly hadden sinds hun jeugd het gevoel anders te zijn dan hun leeftijdsgenoten. Tientallen jaren na de NDE werden zij zich van de NDE bewust en vielen de puzzelstukken voor hen op hun plaats.
Voor kinderen die een levensbedreigende ervaring hebben meegemaakt, is het belangrijk om zonder vooroordeel benaderd te worden. Kennis over een NDE en mogelijke karakteristieke gevolgen is noodzakelijk om beter begrip te krijgen voor deze kinderen, zodat ze begeleiding kunnen krijgen bij de nawerkingen.
Aangeraden boeken
• “Eindeloos bewustzijn” van Pim van Lommel
• “Ineens geen kind meer” van Gerarda van Veen.
Video
Het verhaal van Henk en Elly is ook te bekijken als onderdeel van de collage van Project International Papillon 🦋.
Het deel van Henk begint op 10 minuten.
Het deel van Elly begint op 18 minuten en eindigt op 27 minuten.